Woensdagochtend, de auto vol geladen met sportgerief. Ik trek op stage richting Limburg. Ja, inderdaad geen buitenlandse stage deze keer. Onderweg mijn GPS goed volgend, denk ik terug aan Lanzarote 2009. Toendertijd twee toffe triatleten leren kennen en hun respectievelijke echtgenotes. Regelmatig op deze blog kan je lezen dat de contacten er nog steeds zijn. Een paar weekjes geleden aan Wilfried gevraagd of hij me wou gidsen door de "Voerstreek en omstreken". No problem was toen het antwoord. Al rijdend waren er bij mij toch een paar grote vraagtekens die hopelijk de volgende dagen opgelost gingen worden. Het ontvangst was hartelijk en het was weer of we elkaar gisteren nog gezien hadden, al was het weer geleden van de triatlon te Herderen. Na het middageten maakten we ons klaar voor de 5 uur durende tocht (dat was toch onze planning) met de fiets. Na de eerste km was het voor mij duidelijk dat het anders fietsen zou zijn dan hier op het platte land. Mij zeker niet opblazen en goed eten en drinken is mijn plan dat ik goed uitgevoerd heb. Wilfried loodste mij echt fantastisch door de streek en af en toe waren er toch bekende plaatsen bij. Waar we overal gezeten hebben weet ik niet meer, maar dan was het weer in Limburg, Wallonië, Nederland… Namen zoals "Val Dieu" zijn me toch bij gebleven (zou het komen omdat daar naar het schijnt goeie trappist gebrouwen wordt ??? 🙂 ). Vaals was er ook bij en Genoelselderen (da dorp bestaat dus toch … ). 2 maal gestopt, ene keer voor een lekker rijsttaartje en een andere keer voor een lekke band van Wilfried. De tijd en de kilometers vlogen voorbij en het werd me duidelijk dat die 5 uur niet gehaald gingen worden. Het zou meer worden. Ik had maar voor 5 uur eten bij dus stopte Wilfried me een halve reep toe. Thanks. Na 6u20min draaiden we op de oprit : 165 km op de teller. Na ne goeie douche en overheerlijke spaghetti zat dag 1 er op. Dag twee begon redelijk vroeg, er stond een zwemtraining op het programma. Ook hier volg ik het programma van Wilfried, natuurlijk ieder op zijn zwemsnelheid. Na een lekker ontbijt terug de fiets op. Een andere richting uit met weer mooie plaatsen. Alden Biesen, mooie fruitgaarden die nu in bloei staan, echt een mooie streek. 102 km op het fietscomputerke, beentjes die op einde toch wel moe aanvoelden maar content. Na het fietsen nog een 6 km gelopen langs Wilfrieds parkoers. Voor beiden viel het goed mee en we konden toch 5 min/km aanhouden als gemiddelde. De trainingen zaten erop. Ondertussen had gastvrouw Els een lekker pasta klaar gemaakt die me goed smaakte en na een lekker douchke moet ik me klaar maken om terug naar huis te rijden. Nen titel voor deze blog heb ik onderweg gevonden bij het luisteren van mijn U2 cd. Een geschikt nummer als "I will folow" klonk volle bak uit de luidsprekers.
Els & Wilfried nog eens hartelijk dank voor deze mooie 2 dagen en aan mijn andere vriend Norbert, Thanks voor de SMS met de melding dat het vandaag nog exact 1 maand is tot de Ironman.
Groeten en droom er ni van
Ironmac
IRONMAC 